Ravageurs des haricots dans le jardin : comment contrôler le scarabée des haricots et récolter les haricots blancs
Wat zijn de belangrijkste bedreigingen voor witte bonen?
In de teelt en opslag van witte bonen kunnen verschillende plagen en ziekten optreden. De meest voorkomende problemen zijn plagen zoals bonenkever tijdens opslag en in zeldzame gevallen ziekten zoals fusarium-wilt of angular leaf spot in het veld. De klachten verschillen per groeistadium en vereisen aangepaste maatregelen.
Bonenkever (Acanthoscelides obtectus) en opslagplagen
De bonenkever is vooral een plaag bij opgeslagen bonen. Tekenen zijn doordringende gaatjes in droge bonen en beschadigde zaden; larven ontwikkelen zich in het zaad en zorgen voor kwaliteitsverlies en gewichtsdaling. Om bonenkever bestrijden effectief toe te passen, begin met strikte opslaghygiëne en voorkomen van vocht: droog de bonen tot onder 12% relatieve vochtigheid en bewaar ze in luchtdichte containers of vriesbehandeling om eitjes te doden. Fysieke maatregelen zoals diepvriestemperatuur of diatomeeënaarde kunnen helpen, terwijl chemische bestrijding in huishoudelijke opslag beperkt moet blijven tot aanbevolen producten. Toepassing van bestrijdingsmiddelen in de tuin of op gewassen vereist voorzichtigheid en milieuoverwegingen.
- Reinig en droog opslagruimtes grondig na elke oogst.
- Beperk vocht en temperatuurschommelingen in opslagomgevingen.
- Overweeg biologische hulpmiddelen zoals natuurlijke vijanden waar mogelijk.
Ziekten en plagen in de teelt
In het veld kunnen ziekten als fusarium-wilt (Fusarium oxysporum f.sp. phaseoli) en angular leaf spot (Xanthomonas axonopodis pv. phaseoli) optreden. Fusarium veroorzaakt verwelking en geelverkleuring van bladeren, vaak met bruine aangetoonde stengelzones. Angular leaf spot leidt tot hoekige bladvlekken die zich snel verspreiden bij nat en warm weer. De oorzaken zijn onder andere besmette zaden, langdurige natte periodes en slechte luchtcirculatie. Beheer: kies resistente rassen, wisselteelt (niet twee jaar op hetzelfde perceel), zaaien op gezonde zaden en goede drainage, en sanering van zieke planten.
- Rassenkeuze met resistentie kan de kans op infectie aanzienlijk verminderen.
- Wisselteelt en sanering verminderen bronnen van inoculum.
- Verminder bladnatte periodes door betere irrigatiepraktijken en ruimte tussen planten.
Oogsten en opslag van witte bonen
Witte bonen worden doorgaans geoogst wanneer de peulen droog en rijp zijn en de zaden stevig. Voor verse bonen gelden andere timing en handelingen, maar voor droge witte bonen is volledige droging cruciaal voor een lang houdbare voorraad. Bij oogstfase: oogst op het juiste moment, schone gereedschappen en laat de peulen aan de plant tot ze volledig droog zijn voordat je ze bewaart. Let op: als je spreekt over het verzamelen van bonen voor consumptie of opslag, richt je op witte bonen oogsten op tijd. Na de oogst minimaliseer stress door gelijkmatige droging en opslag in luchtdichte containers.
Onderhoudstips en praktische voorbeelden:
- Laat bonen volledig drogen op een goed geventileerde plek voordat je ze bewaart.
- Bewaar droge witte bonen op een koele, droge plek in gesloten containers om bonenkeverbestrijding en kwaliteitsverlies te voorkomen.
- Varieer gewasrotatie en kies voor notenachtige of peulgewassen die minder vatbaar zijn voor specifieke ziekten.
Tot slot: in de praktijk vereist het beschermen van bonen een combinatie van hygiëne, monitoring en doordachte opslagstrategieën. Blijf alert op tekenen van schade en pas zo nodig de opslagomstandigheden aan om de kwaliteit en houdbaarheid te maximaliseren.